Γλωσσολογία

Γλωσσολογία

ΛΑΛΕΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΑΙ ΣΟΥ ΑΚΟΥΟΥΣΙΝ:
ΜΑΘΗΜΑ: ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ

 

 

"Διακλύζω' = αποπλύνω, ξεπλένω,
"Λοίσθος" = έσχατος,
"Οθνείος,-α,-ον" = ξένος, περίεργος,
"Ελελίζω" = βγάζω κραυγές, φωνασκώ,
"Ευθυωρία" = ευθύτητα.

 

"Βακωνισμός":
Αποτέλεσε ως όρος ορόσημο του φιλοσοφικού συστήματος του Άγγλου φιλοσόφου Φραγκίσκου Βάκωνα[1561 - 1626], ο οποίος υποστήριζε ότι η εμπειρία είναι το κύριο όργανο της γνώσης [κάτι παρόμοιο με την εμπειροκρατία]. Σήμερα δεν χρησιμοποιείται , παρά μόνο ως φιλοσοφικός όρος.

 

"Γείτονας": Δύο εκδοχές προέλευσης της λέξης:
1.Παράγεται από τη ρίζα "ga"[=πλησίον της γης με τον άλλον, γειτνιάζω] από την οποία παράγεται η λέξη "γη".
Η ρίζα "ga" έχει τη σημασία του "γεννάν", στα γερμανικά είναι "gau".
Aπό τη ρίζα "ga" παράγεται η "γα"[-ja] που σημαίνει έδαφος.
Πρβλ., γαία, γη, γεωργός, χωρικός...
2.Παράγεται από τη ρίζα πάλι "ga" αλλά με τη σημασία του "έρχομαι",
πρβλ., Γειτόνεμα= φιλική επικοινωνία, Γειτονιές=παρέες,
Γείτος=γείτονας[στα Κυπριακά- με επιφύλαξη το γράφω αυτό]

 

"Συνέπεια":
Σύνθετη λέξη από τις συν - έπος.

Έπος είναι ο λόγος, από το "λέγω".
Παράγεται από το θέμα Fεπ του λέγω, αόρ. "είπον".

Έπος είναι ο λόγος , πρβλ., "του λόγου μου", "λόγου χάρη", "ε-λόγου μου", "λόγος-ανάλογος".
Επίσης, α-συνεπής, α-συνέπεια

 

"Μέση Κέντρο":Αρχαία λέξη, είναι θηλυκό του επιθέτου "μέσος", με αντίθετη την άκρη.

"Μεσάζω" σημαίνει είμαι στο Μέσο.
Προέρχεται από τη ρίζα Me-dhi, Me-ti = Μετά.

Από την ίδια ρίζα παράγονται: η λατινική Me-dius = μέσος και η σλαβική Me-zda = οδός και τόσες άλλες.
Βλ., σχετικά, μέσο-κέντρον, κεντρί, μεσάζων, συγΚΕΝτρώνω, μέτρα, μέσες-άκρες κ.ά.

 

"Θωμισμός":

Η διδασκαλία του Θωμά Ακινάτου[1225-1274]., κορυφαίου Ιταλού σχολαστικού θεολόγου, αγίου των Ρωμαιοκαθολικών.
Η φιλοσοφία του Ακινάτου στηρίζεται στην ανθρώπινη λογική, ενώ η θεολογία στηρίζεται στη θεία αποκάλυψη. Υποστήριζε πως η φιλοσοφία υπηρετούσε την επιστήμη της θεολογίας, η οποία θεολογία είχε μοναδικά την πρωτοβουλία να καταπιάνεται με αλήθειες παγκόσμιες, ως το μυστήριο της Αγίας Τριάδος. Στην "περί γνώσεως" θεωρία του, ο Ακινάτης είναι υπέρμαχος του ρεαλισμού. Δεν υπάρχουν έμφυτες γνώσεις, αλλά οι γνώσεις μας είναι δομημένες στην εμπειρία των αισθήσεων. Άνδρας με τεράστια μόρφωση, χρησιμοποιούσε με ευκολία θεωρίες και λοιπά φιλοσοφικά ρεύματα της εποχής για να στηρίξει τα κηρύγματά του.
Ο "θωμισμός", κατά τον 13ο αιώνα, παρουσιάστηκε ως μεγάλο θεολογικοφιλοσοφικό σύστημα, που στηρίχθηκε στο χριστιανικό δόγμα και την αριστοτελική φιλοσοφία.


"Χαίρε σοφίας Θεού δοχείον, χαίρε προνοίας αυτού ταμείον".
Αναφερόμαθα στην Κυρία Θεοτόκο ως σοφία, Σοφία υπερτέρα πάσης ανθρωπίνης διανοητικής αντιληπτότητας.
Η λέξη "Σοφία" προέρχεται απο τη ρίζα "σFαφ", σοφός, στα λατινικά sap-io, sap-or, στα ιταλικά sapore, που σημαίνει ορισμένη γεύση ενός οπού, ενός χυμού. Αρχικά, σοφός, είναι αυτός που μπορούσε με σαφήνεια και εύκολο τρόπο να διακρίνει τον καρπό ενός δένδρου από τους υπόλοιπους.
Πρβλ., φιλό-σοφος, σοφία, sopor...
Η αναγωγή ανήκει στον καθένα μας , στο ποσοστό δηλαδή που καθείς δύναται να διακρίνει και να ξεχωρίσει το δένδρο...