Η έννοια ¨χρόνος¨ και ¨τρεπτόν¨ του κόσμου, σχετίζονται άμεσα στην ορολογία της δογματικής θεολογίας αλλά δεν ταυτίζονται. Πορεύονται δε από κοινού στην πορεία θεμελιώσεως δογματικών αληθειών, ως δια της κτιστότητας, δεδομένου ότι ¨χρόνος¨ και "τρεπτόν" του κόσμου άρχονται ορισμένως και συγκεκριμένως [βλ., Γεν. 1,1]. Η σημασία του χρόνου κατανοείται ως κίνηση και πορεία απο το "μη είναι" εις "το είναι". Απο την άλλη, η έννοια της "τρεπτότητος" κατανοείται ως διαφορετική υπόσταση του κόσμου, πριν, δηλαδή κατά τη διάρκεια της ανυπαρξίας του, και ύστερον, δηλαδή μετά τη δημιουργία του, πάντοτε βέβαια "εν χρόνω" . Με άλλα λόγια, ίσως ήταν πλέον δόκιμο να τονίσουμε ότι η τρεπτότητα "προηγείται" καθώς αναφέρεται στον κόσμο και ἐπεται ο χρόνος, καθώς ο τελευταίος αναφέρεται και άρχεται άμα τη δημιουργία του κόσμου, πάντοτε, προσοχή, ως προς τη δημιουργία του κόσμου και μόνον!