Η μερίς των ανθρώπων που με αναπαύει δεν ανήκει σε μερίδα, είναι αμέριστη.
Η χορεία των χρωμάτων ωσαύτως που με εναποθέτει στην άχρωμη θέα σου
δεν είναι εκ χωρών χωρατών, είναι αχώρητη!
Η δε πνοή ετούτη, πνοή που εναγκαλίζει τους νυχτερινούς μου αδιάλυτους προβληματισμούς
δεν είναι πνοή βιαία, είναι ανείπωτη...