Σταυρός ο φύλαξ της Οικουμένης
ΛΑΛΕΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΑΙ ΣΟΥ ΑΚΟΥΟΥΣΙΝ:
Ο διάβολος δεν είχε νομικό δικαίωμα επί των ανθρώπων αλλά ηθικό και αυτό μετά την πτώση του ανθρώπου.
Ακόμη και αυτό το ηθικό όμως δικαίωμα, κατέλυσε δια του Τιμίου Του Σταυρού ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Επί Σταυρού ο Κύριος έσχισε το χειρόγραφο της αμαρτίας [Κολ., 2,14]. Απέκτεινε την έχθρα [Εφ.,2,16] της αμαρτίας, συμφιλίωσε Ουρανό και γη, Θεό και άνθρωπο.
Ο Σταυρός διαπομπεύει τις αποκεντρίζουσες εκ του Παραδείσου διαβολικές δυνάμεις.
Εμμέσως πλην σαφώς, αναφέρομαι στη θεωρία "περί δικαιωμάτων του Σατανά" που διατυπώθηκε στην αρχαία Εκκλησία [Αγ. Γρηγόριος Νύσσης, Ωριγένης].
Σύμφωνα με αυτήν, ο διάβολος έχει δικαιώματα στις ψυχές των ανθρώπων ,
σε όσες ψυχές εν γνώση τους, τον ακολούθησαν και ασπάσθηκαν τις προτροπές του.
Ο Χριστός, έκανε μια συμφωνία μαζί του:
Να κρατήσει δέσμια ο διάβολος την ψυχή του και να απελευθερώσει τις ψυχές των ανθρώπων αντίστοιχα!!!
Παραπλανήθηκε όμως απο τον Θεό δια της Σταυροαναστάσιμης Πορείας του Θεανθρώπου και Λυτρωτού.
Στην Ορθόδοξη δογματική καθ΄ ημάς διδασκαλία δεν αποδεχόμεθα την παραπάνω θεωρία.
Δεν επικράτησε παρά μόνο ίχνη αμυδρά αυτής , ακόμη και σήμερα , στα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας μας.
[Βλ., σχ., Θεοδώρου Ανδρέου, Η περί δικαιωμάτων του Σατανά θεωρία εν τη σωτηριολογία της αρχαίας Ανατολικής Εκκλησίας, Αθήναι 1957]