Σκέψεις...

ΛΑΛΕΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΗΡΙΟΝ ΚΑΙ ΟΙ ΣΠΟΥΔΑΣΤΑΙ ΣΟΥ ΑΚΟΥΟΥΣΙΝ:

"Δεν μ΄αρέσει ο πλησίον μου κοντά μου!
Και θα ήθελα να΄ ταν ψηλά και μακριά!
Πώς αλλιώς θα γινόταν το αστέρι μου;" [Νίτσε]
Και ωσάν να ήξερε ο Λάιμπνιτς την ορθόδοξη καθόλα απάντηση είπε:

"Υπάρχουν δύο ειδών αστέρια.

Αυτά που μεσουρανούν και λάμπουν

και αυτά που αποτυπωμένα αφήνουν οι χήνες με τα πόδια τους στο χώμα"!!!
Καλή υπομονή να έχουμε

"Σσσσσσσσ!!! Χρειάζομαι ησυχία για να σας αφηγηθώ την ιστορία μου".

Αυτά έγραφε στην αρχή του μυθιστορήματός του ο Παντελής Καλιότσος, στο έργο του " Πατέρας και γιος",

αν θυμάμαι καλά την ιστορία εκείνη απο τα γυμνασιακά μου χρόνια.

Έτσι και εγώ , αγαπημένο μου Σπουδαστήριο, τώρα που ησυχάζουν και ξεκουράζονται οι τακτικοί σου σπουδαστές απο τον γνωστικό κάματο της ημέρας, αφορμή και ευκαιρία ζητώ , αφορμή και ευκαιρία βρήκα και σου γράφω.......

Γράφει ο Καζαντζάκης στην τραγωδία του " Προμηθέας":
"Κουράστηκα. Μακρύς ο δρόμος,
Κινώ με φως και φτάνω με σκοτάδι".
Μα αναρωτιέμαι, υπάρχει άραγε άλλη οδός , άλλο μονοδρόμι που να με οδηγεί απο το σκοτάδι στο φως, απο το ψέμα στην αλήθεια, απο τον κόσμο στο "κόσμημα", από την κατήφεια στη ζωή;

Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία , την οποία πανηγυρίζει η Αγία μας Εκκλησία καθ΄ εκάστην 1η Απριλίου και Ε΄ Κυριακή των Νηστειών μας δίδει την απάντηση. Μετάνοια σημαίνει ταύτιση θείας ενέργειας και αυτοσυνειδησίας του ανθρώπου. Στην περίπτωση αυτή, έχουμε παύση της αμαρτίας διότι ο εαυτός μου αδυνατεί και εμποδίζεται αφ΄ εαυτού να λυπήσει τον Ουράνιο κόσμο και αδημονεί μη χάσει την ευρυθμία και την πνευματική εναργητική συνάφεια ενεργείας και συνειδήσεως , ωσαύτως δε, αδημονεί μη χάσει τη θέα του έναστρου αγιολογικού επουρανίου στερεώματος.
Αυτή τη θέα, αυτή τη θεωρία των αρρήτων και ανεκδιηγήτων απολαμβάνει η Οσία Μαρία διότι επι γης αγάπησε πολύ.

Ποιός ο δρόμος λοιπόν; Ο της ΑΣΚΗΣΕΩΣ.
Ποιός ο Σκοπός; Η πρόγευση της ΘΕΙΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΣ.
Ποιό το μέσο; Η ΑΓΑΠΗ.
Αυτή την αγάπη, αυτό το αγαπητικό σκήνωμα των λογισμών μου θέλω να απελευθερώσω απόψε,

διότι μετά απο τόσα χρόνια, πράγματι, μετά απο τόσα χρόνια,

τούτες οι σκέψεις έμαθαν να ομοιάζουν και να ζουν περιπλανώμενες, και τώρα πια ,

δε μπορούν , τώρα πια δε θέλουν και να αλλάξουν!
 Η Οσία Μαρία να πρεσβεύει αγαπητικά για όλους μας.

ΕΥΤΥΧΙΑ:Είπαν για την "ευτυχία":

Α. "Ευτυχής είναι ο υγιής στο σώμα, ο τυχερός [Διογένης Λαέρτιος, Ιστοριογράφος],

Β. "Ευτυχής είναι ο ενάρετος, εκείνος που συνταιριάζει ηθική βιοθεωρία και καλή πράξη" [Αριστοτέλης],
Γ. "Ευτυχισμένη ζωή δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο ευτυχισμένες στιγμές" [Λάιμπνιτς].

'Εγραψε κάποτε ο Νίτσε: "Ξέρω το μυαλό πολλών ανθρώπων. Κι όμως, δεν ξέρω ποιος είμαι εγώ". Και σε ρωτώ Σπουδαστήριο: Αν και περασμένη η ώρα, αλήθεια, πώς να κοιμηθείς μπροστά σε τέτοια λόγια!!!
Καλημέρα Σπουδαστήριο ψυχών. Απόλυτη σιωπή εσύ, απόλυτη αγνωσία εγώ!
Και το Σπουδαστήριο ησύχαζε και φουσκοκαυχιόταν , οτι δήθεν βρήκε τρόπο, έμαθε πλέον να "μορφώνει" τους σπουδαστές του...

Γράφει κάπου ο μεγάλος Παλαμάς , κάτι που αγαπώ πολύ, που μερίζομαι σε νου, καρδιά και γλώσσα.
"Μου φτάνει εμέ παράμερη ζωή,
ψυχή και χέρια ελεύθερα να νοιώθω".
Και σε ρωτώ Σπουδαστήριο της γνώσης και της σοφίας
του κόσμου τούτου:
- Πότε έχω ψυχή και χέρια ελεύθερα και νοιώθω;
- Κάθε φορά που καταφέρνεις και αφήνεσαι στο βραδινό σου θάνατο-ύπνο με καθαρή συνείδηση, μου απαντάς!!!

"Θωρείς τ΄ αστέρια, αυτά δε σε θωρούνε
Βλέπεις τον κόσμο, ο κόσμος δε σε βλέπει" [Άγγελος Σικελιανός].
Να αγωνίζεσαι ορθόπρακτα, να αγωνιάς, να ελπίζεις, να αισιοδοξείς. Και πού ξέρεις! Με τον καιρό θα κάνουμε πιό όμορφο τον κόσμο!!!