Απόψε θα φωνάξω πιό δυνατά μέσα στη σιωπή μου!
Δε θα φοβηθώ απόψε της ώρας και στιγμής τις σκούρες αποχρώσεις.
Έχει φεγγάρι απόψε και φαντάζεις διάπυρη στην ολόφωτη μονομέρεια της ύπαρξής σου.
Απόψε, ξέρεις τι;
Απόψε θα αφήσω τα χείλη μου εκεί, στην ακροθαλασσιά,
να πω σε αγαπώ θα ψιθυρίσω και παρακαλώ σε θάλασσα, μην αργείς τρέξε κοντά της.
Σπουδαστήριο της καρδιάς μου...
Δημήτριος Π. Λυκούδης