Η δική σου ανάσα αντηχεί και κυριαρχεί στα μελωδικά μου ακούσματα.
Μόνο εσύ, μόνο η στιβαρή αιθέρια μορφή σου,
μόνο αυτή είναι ικανή να προσκρούσει αυτοθέλητα στους κυματώδεις αφρούς της προσωπικής μου λογισμικής τρικυμίας,
Μόνο εσύ δύνασαι να θεαθείς,
μόνο εσύ υπάρχεις ακόμη και πάνω από τα κύματα,
ωσάν πλεούμενο στα ανοιχτά ,
ωσάν πλεούμενο δύνασαι να θεαθείς στα ονειρικά μου ακούσματα,
και μόνο με σε, και δια σε, επιποθώ ταξίδι στο χρόνο να αρχίσω...
Σπουδαστήριο ονειρεμένο, Σπουδαστήριο ταξίδι μου...