Η μοναξιά με την κοινοτικότητα συνυπάρχουν ωσάν η θάλασσα με τον Ουρανό.
Χωρίς τη θάλασσα δεν έμαθα να ζω!
Χωρίς τη θάλασσα, χωρίς να ατενίζω το μπλε του Ουρανού, το μπλε της Θεοσδώτου Χάρης Σου!
Και ξέρεις πότε αντιλαμβάνεσαι τα όρια της κοινονικότητάς σου;
Κάθε φορά που απομακρύνεσαι, κάθε φορά που σπουδάζεις τον άνθρωπο,
χώρο ζητάς να ξαποστάσεις στο μπλε του Ουρανού!!!