Η περί σπερματικού λόγου διδασκαλία, κατόρθωμα και θέση του Ιουστίνου, μάρτυρος και φιλοσόφου, ότι δηλαδή πριν την έγχρονη σάρκωση του Λόγου οι άνθρωποι δεν ήσαν άγευστοι της θείας αλήθειας παντελώς, αλλά είχαν ένα μέρος, ένα είδος έστω και περιορισμένο θεἰας αποκαλύψεως, είναι θεωρία που με αναπαύει απόλυτα. Φθάνω στο δια ταύτα. Αναζητώ σήμερα, μετά τη Σάρκωση του Λόγου σπερματικό λόγο θεο-λογικό εντός της Εκκλησίας, από ιερείς, καθηγητές , θεολόγους κ.ά.[ασφαλώς δεν αναφέρομαι σε όλους]. Αναζητώ σπερματικό λόγο αληθείας περί των θεολογικών ενασχολήσεων. Αναρωτιέμαι: Μα καλά, τι διαβάζουν ετούτοι!!! Ποπάυ!!!
Δημητρίου Π. Λυκούδη