Τούτες τις ώρες στο Σπουδαστήριο αγάπησα περισσότερο.
Τις στιγμές που ησυχάζω, ξεκουράζομαι και ανασυγκρότηση αρχίζω.
Σκοτώσαμε την αυτοσυνείδησή μας οι άνθρωποι, σκοτώσαμε την ησυχία μέσα μας και γύρω μας.
Μα μη μάθει η ησυχία πως προκοπή δεν κάμνει μαζί σου!
Άμα φύγει, δύσκολα πάλι έρχεται. Φρόντισε, νήφε, άδραξε, μερίμνησε..
Μη μάθει η ησυχία πως προκοπή δε θέλει περιμένει σιμά σου!
Γιατί άμα φύγει, δύσκολα το δρόμο της να ακολουθήσεις άνθρωπε...
Δημητρίου Π. Λυκούδη